بررسی اثرات ژل آلوئه ورا بر ترشح اسید معدی و هیستوپاتولوژی کولون در مدل کولیت اولسراتیو القا شده با اسید استیک در موش صحرایی

چکیده زمینه و هدف: کولیت اولسراتیو شامل گروهی از اختلالات التهابی مزمن با اتیولوژی نامشخص است که دستگاه گوارش را درگیر می کند. آلوئه ورا در بسیاری از شرایط مانند ترمیم زخم استفاده می گردد. هدف این تحقیق بررسی اثر عصاره ی آبی این گیاه بر میزان ترشح اسید معده و هیستوپاتولوژی کولون در مدل القای کولیت اولسراتیو حاد به روش اسید استیک در موش صحرایی می باشد. روش بررسی: این مطالعه به صورت تجربی بر روی 32 سر رت نژاد ویستار با وزن (200 تا 250 گرم) صورت گرفت. حیوانات بهطور تصادفی به چهار گروه سالم، گروه کولیت القا شده با اسید استیک، گروه درمان با آلوئه ورا (به مدت 8 روز) و گروه درمان با سولفاسالازین تقسیم شدند. حیوانات پس از بیهوشی با اتر تحت القای کولیت حاد با استفاده از اسید استیک قرار گرفتند. پس از درمان، بیوپسی های کولونی از قسمت 10 سانتیمتری انتهایی آن جهت مطالعات هیستوپاتولوژی خارج گردید. به منظور مقایسه کمی ویژگی های هیستوپاتولوژیک از سیستم نمره دهی (bita 2012) استفاده گردید. غلظت اسید معده به روش تیتراسیون اندازه گیری گردید. نتایج به صورت میانگین ± انحراف معیار بیان و 05/0 p<معنی دار تلقی گردید. یافتهها: درمان با عصاره ی آبی آلوئه ورا باعث کاهش اسید معدی نشد. نتایج بافت شناسی نشان دهنده ی یک پاسخ التهابی در گروه کولیت اولسراتیو بود. عصاره ی آلوئه ورا شدت علایم هیستوپاتولوژی کولیت اولسراتیو را کاهش داد، هر چند که میزان کارایی آن از سولفاسالازین کمتر میباشد. نتیجهگیری: با توجه به اثرات بهبود دهنده ی این عصاره، به نظر می توان از این گیاه در رفع اختلالات کولون استفاده کرد. ولیکن مطالعه ی بیشتری جهت تعیین دز موثر این گیاه در کاهش ترشح اسید معدی نیاز است.